Nevenactiviteiten leden OM
Het Openbaar Ministerie heeft kennisgenomen van berichten via de (sociale) media, waarin wordt gesuggereerd dat een officier van justitie niet integer zou zijn, omdat hij les geeft bij een bepaald opleidingsinstituut.
Bepaalde onderzoeken zouden om die reden niet worden opgepakt door het Openbaar Ministerie. Verder wordt in algemene zin aangegeven dat het niet binnen de democratische rechtsstaat past dat magistraten (rechters en officieren van justitie) les geven aan opleidingsinstituten en/of aan een universiteit.
Deze suggesties zijn volstrekt onjuist; het onderzoek waarnaar in één van de berichten wordt gerefereerd, is zelfs in volle gang.
Conform de Rijkswet Openbare Ministeries van Curaçao en Sint Maarten en van Bonaire, Sint Eustatius en Saba (hierna: Rijkswet OM) mogen leden van het Openbaar Ministerie, waaronder officieren van justitie, nevenfuncties of nevenactiviteiten verrichten, zolang deze activiteiten geen belangenverstrengeling met zich meebrengen.
Alle officieren van justitie geven conform dezelfde Rijkswet OM jaarlijks aan wat hun nevenactiviteiten zijn en door het Openbaar Ministerie wordt getoetst of deze activiteiten toegestaan zijn, of niet. De nevenactiviteiten worden in een register bijgehouden. Ook de officier van justitie waarnaar wordt gerefereerd, geeft jaarlijks aan wat zijn nevenactiviteiten zijn. In het verleden heeft betrokkene enkele jaren vijf avonden per jaar bij een bepaald opleidingsinstituut les gegeven. Geen van die activiteiten werd of wordt door het Openbaar Ministerie gezien als een belangenverstrengeling.
Het geven van colleges aan een universiteit of andere (opleidings)instantie wordt niet gezien als een ‘conflict of interest’. Niet alleen in het Caribisch deel van het Koninkrijk, maar ook in Nederland en in de Verenigde Staten bijvoorbeeld, geven rechters, advocaten en officieren van justitie les aan hogescholen en universiteiten. Juist omdat het personen betreft die zelf in het juridisch terrein werkzaam zijn, beschouwen opleidingsinstituten het van toegevoegde waarde bepaalde colleges door hen te laten verzorgen, omdat deze docenten niet alleen vanuit de theorie kennis overdragen, maar ook vanuit de praktijk.